Dit weekend is het buiten lente geworden. Een wereld in beweging, nieuw leven.
Tegelijkertijd voelt het ook leeg en onzeker.
Wat zullen de gevolgen zijn van het Corona virus?
Kunnen we straks vanuit rust stevige besluiten maken? Besluiten die terug kijken op deze weken, waarin wij naar elkaar omkijken en zorg dragen voor de meest kwetsbare in onze samenleving?
En nu we allemaal geconfronteerd zijn met isolement, kijken we strakjes meer naar elkaar om?
Herwaarderen we het contact met onze collega’s en de gezellige praatjes bij het koffiezetapparaat?
Zelf heb ik vertrouwen en kijk uit naar een onzekere en hoopvolle horizon.
De wereld is het zelfde gebleven en tegelijkertijd is alles verandert.
Deze gedachten riep het beeld bij mij op van een vrouw in de lente die uitkijkt naar een hoopvolle en onzekere toekomst. En natuurlijk heb ik dat beeld verwerkt in een tekening.
