Voor mij zijn boeken als meren waar je in kunt springen. Door boeken kun je in het leven van een ander stappen. Geïnspireerd raken. De wereld anders gaan zien en kennis opdoen. Boeken hebben mij altijd vergezeld als gidsen of als vrienden, zij hebben mijn wereld rijker gemaakt.
Zo leerde ik Nietzsche kennen. Zijn woorden en zijn kijk op de wereld.
Etty Hillesum, die het mooie beschrijft in het lelijke.
Irvin Yalom, die zijn personages tot leven brengt en zijn patiënten laat spreken.
Karen Armstrong, mijn inspiratiebron om ‘Religie Wetenschappen’ te gaan studeren.
Ernst Bohlmeier, door hem leerde ik de positieve psychologie kennen.
Jan Keij, die als geen ander het werk van Levinas kan beschrijven.
Matthieu Ricard, die het meest uitgebreide en leesbare boek schreef over compassie.
Frans de Waal, die door zijn boeken een andere kijk geeft op mens en dier.
Maar ook, Brock en Fornette Eide, die mij zelfinzicht en zelfvertrouwen hebben gegeven met hun boek ‘ Dyslexy als kans’.
En natuurlijk nog vele andere denkers en schrijvers.
Een leven zonder boeken is voor mij als een stengel zonder bloem.
