Voer de open dialoog, traject voor organisatie en teams

Open dialoogHerstel het samenwerken, de openheid en het vertrouwen in elkaar.

Door in gesprek te gaan over wat werk waardevol maakt – voor jou en je collega’s – krijg je helder inzicht in elkaar. In de open dialoog komen thema’s aan bod als werkplezier, talent, kracht en kunde. Vaak weten mensen onvoldoende van elkaar en van zichzelf. Heb je meer inzicht in elkaar? Dan kun je elkaar beter begrijpen en ondersteunen. Je werkt beter samen en neemt makkelijker besluiten.

Verhaal uit de praktijk:

Een verpleegkundige werd bijna altijd ziek, een week voordat zij op vakantie ging. Pas toen het team met elkaar in gesprek ging, bleek dat zij last had van perfectionisme. Ze werkte harder dan ze aankon en thuis had ze zorgen om haar broer en haar dochter. Daardoor was ze al uitgeput voordat haar vakantie begon. Het was voor haar een opluchting dit uit te spreken. Haar collega’s konden er rekening mee houden: ze lieten haar voortaan meer werk doen waar ze energie van kreeg. Deze verandering kwam ten goede aan het hele team.

 

Meer weten?

Neem contact op!

Onderweg

De laatste weken mag ik met een aantal mensen meelopen op hun levenspad.
Nu is deze Corona tijd loop ik digitaal een stukje mee.

Soms loop je vast in je leven. Dan is het fijn of samen verschillende inzichten te bespreken.
Vanuit deze inzichten kunnen er vergezichten ontstaan.

Soms heb je zoveel aan je hoofd, dat het er onrustig is geworden. Door hier woorden aan te geven kan de storm gaan liggen.

En soms ben je de zin van dit alles kwijt geraakt, dan is het fijn om samen woorden van betekenis te vinden.

Als je iets ongrijpbaars hebt meegemaakt dan lijkt de wereld op zijn kop te staan. Plezier, groei en betekenis lijken weg te zijn gevallen. In het begin is dat ook zo. Toch geven de meeste mensen aan dat zij door deze ervaring zijn gegroeid.
Wij zijn in staat ingrijpende en overweldigende gebeurtenissen om te zetten en te transformeren. Dit wordt ‘posttraumatische groei’ genoemd.

Zelf ben ik altijd weer onder de indruk hoe door woorden, door te luisteren, door betekenis aan de ervaring te geven, wij door pijn, duisternis, en heftige verandering, zingeving terug vinden.

onderweg

Fundament voor nieuwe waarden

Twee welzijnsorganisaties gingen fuseren. Ik werd gevraagd om de kernwaarden op te halen uit beide organisaties. Samen met een aantal medewerkers organiseerde ik een grote bijeenkomst. Daarin stonden vragen centraal als: ‘Wat neem je mee?’ ‘Wat wil je achterlaten?’ ‘Welke drie kernwaarden zijn voor jou belangrijk?’ Met de antwoorden legden we een eerste fundament voor nieuwe kernwaarden.

Stap twee was: de precieze inhoud van de kernwaarden bepalen. Alle medewerkers van beide organisaties konden daarover meedenken. In open brainstormsessies, op een online forum, in een ruimte met post-its en tijdens diepte-interviews. Zo kregen we de identiteit van de organisatie boven tafel.

Alle medewerkers zijn betrokken bij het proces. Daarom weet iedereen nu waar de nieuwe organisatie voor staat, wat de kernwaarden zijn en wat de bijbehorende uitdagingen zijn. Leef je kernwaarden.

Opnieuw zin in het werk

Een van de assistenten in een tandartsenpraktijk wilde geen opleidingen doen of cursussen volgen. Omdat zij zich niet ontwikkelde, beheerste ze nieuwe vaardigheden niet. Ook haar werktempo ging achteruit.

Na een aantal gesprekken met mij, bleek dat ze geen plezier meer had in het assisteren. Achter de balie werken vond ze wel leuk. Samen met het team werd besloten dat ze achter de balie ging werken en alleen nog ging assisteren als dat echt nodig was.

Nu gaat ze weer met plezier naar haar werk. Ze heeft meer energie en is vrolijker. Soms zijn er maar kleine veranderingen nodig om meer zin in het werk te krijgen.

Woorden voor de onderstroom

In een klein team van ouderenwerkers was de helft ‘wegbezuinigd’. De 5 overgebleven collega’s werkten hard om alles voor elkaar te krijgen. Ze vormden een sterk en loyaal team. Maar door alle bezuinigingen hadden ze hun rug naar de managers en het hoofdkantoor gekeerd. Toen de economie weer aantrok, kregen ze 3 nieuwe collega’s. Deze klaagden bij de manager dat ze geen aansluiting vonden en ‘vieze klusjes’ mochten klaren.

Ik ben eerst 2 keer gaan praten met de 5 oorspronkelijke teamleden. Zij konden hun pijn bespreken in openheid en vertrouwen. Daarna brachten zij in kaart welke plek waardevol was voor hun nieuwe collega’s. Bij het derde gesprek werden ook zij uitgenodigd. De oorspronkelijke teamleden heetten hen welkom en spraken open over hun gevoelens. Nu vormen de 8 collega’s samen een hecht team.

Dit is een mooi voorbeeld van het belang van openheid. Want als de onderstroom (gevoelens van twijfel, onopgeloste problemen, roddels, twijfel of verborgen agenda’s) geen woorden krijgt, bestaat het risico op stagnatie, conflicten of verzuim. Door in een open dialoog twijfels en kwetsbaarheid te delen, komt de onderstroom boven. Dan kan alles weer gaan stromen.

Wat maakt je werk waardevol?

Een maatschappelijk werker voelde zich niet meer thuis in haar organisatie, nadat die een nieuwe naam en identiteit had gekregen. Ze wist niet meer goed wat ze moest doen en zocht al ander werk.

Ik ging samen met haar op weg om te onderzoeken wat haar werk waardevol maakte en waar haar pijn zat. Zo konden we op een andere manier kijken naar haar werk. Uiteindelijk besloot de maatschappelijk werker om te blijven werken voor de organisatie. Die beslissing maakte ze vanuit haar hart. Ze ging zich meer richten op cliënten en minder op het bestuur.

Nu haalt ze weer voldoening uit haar werk, omdat ze heeft stilgestaan bij belangrijke vragen. ‘Wat zijn je talenten?’ ‘Wat houdt je tegen?’ ‘Wat motiveert je?’ Ik kijk mee als mensen op een kruispunt staan.

Team op koers

Een heel team was opgenomen in een nieuwe organisatie. Er heerste onvrede en door volle agenda’s werd langs elkaar heen gewerkt. Ik werd gevraagd om te onderzoeken wat de reden was van de onrust.

Door tijd te nemen voor elkaar en vragen te stellen – ‘Hoe zit je er nu bij?’ ‘Wat maakt het werk waardevol voor jou?’ – werd duidelijk dat er te weinig tijd was genomen om afscheid te nemen van de laatste werkgever. De teamleden wist niet meer wat de gezamenlijke kernwaarden waren in de nieuwe organisatie. Na een aantal sessies wisten ze weer waar ze voor stonden, zodat ze opnieuw een koers konden bepalen.

Vanuit de nieuwe koers heeft het team weer ruimte voor creativiteit en voor elkaar. Elk team heeft een eigen identiteit en kernwaarden. Als je die kent, kun je met elkaar gaan ontdekken wat energie geeft en waar uitdagingen liggen.

Boeken zijn als meren

Voor mij zijn boeken als meren waar je in kunt springen. Door boeken kun je in het leven van een ander stappen. Geïnspireerd raken. De wereld anders gaan zien en kennis opdoen. Boeken hebben mij altijd vergezeld als gidsen of als vrienden, zij hebben mijn wereld rijker gemaakt. 

Zo leerde ik Nietzsche kennen. Zijn woorden en zijn kijk op de wereld.
Etty Hillesum, die het mooie beschrijft in het lelijke. 
Irvin Yalom, die zijn personages tot leven brengt en zijn patiënten laat spreken.
Karen Armstrong, mijn inspiratiebron om ‘Religie Wetenschappen’ te gaan studeren.
Ernst Bohlmeier, door hem leerde ik de positieve psychologie kennen.
Jan Keij, die als geen ander het werk van Levinas kan beschrijven. 
Matthieu Ricard, die het meest uitgebreide en leesbare boek schreef over compassie.
Frans de Waal, die door zijn boeken een andere kijk geeft op mens en dier. 
Maar ook, Brock en Fornette Eide, die mij zelfinzicht en zelfvertrouwen hebben gegeven met hun boek ‘ Dyslexy als kans’. 

En natuurlijk nog vele andere denkers en schrijvers. 
Een leven zonder boeken is voor mij als een stengel zonder bloem.

boeken

Lef hebben

Een manager merkte dat hij zijn team niet mee kreeg. Ze zeiden ‘ja’ maar deden ‘nee’.

Ik creëerde met het team een ‘plek der moeite’: ruimte voor reflectie en dialoog. Door stil te staan bij de interactie met de manager, bleek dat het team niet meer geloofde in vernieuwingen. Het voelde alsof de manager veranderingen oplegde aan het team. Een van de teamleden zei: “Het lijkt wel alsof je meer luistert naar de trends dan naar ons.” De ‘plek de moeite’ was een pijnlijke leerschool voor de manager.

Nu houdt het team twee keer per maand een ‘voeten-op-de-tafel-gesprek’ met de manager. Ze nemen dan tijd om te reflecteren en te kijken wat er nodig is. Er is ook ruimte voor de ‘vuile was’. Klachten worden nu open besproken; het team kan erom lachen er er heerst een een goede band met de manager. Er is lef nodig om stil te staan bij wie je bent en waar je staat. Loop je vast? Dan is stilstaan de eerste stap om weer vooruit te gaan.

Je talent water geven

‘Met ieder mens is er iets nieuws in de wereld gebracht, dat er nog niet was, een eerste en enig iets’

Vaak zijn we ons onvoldoende bewust van onze talenten. Onze eigen talenten zijn voor onszelf zo triviaal en gewoon dat wij het niet als iets bijzonders zien.

Er is iets paradoxaals aan talent. We bezitten het allemaal en tegelijkertijd in het moeilijk te benoemen. Om talent zichtbaar te maken en te benoemen heb je anderen nodig. Als een ander je talent benoemd lijkt het of deze ruimte krijgt en daardoor kan gaan groeien.

Het is niet automatisch zo dat je iets gaat doen met je talent. Het is belangrijk dat je een omgeving vind waar je iets kunt doen met jouw talent. Je kunt dus talent hebben die niet zichtbaar wordt in de omgeving waar jij werkt en leeft.

Voor mij betekent tekenen veel. Dit is een talent waar ik vroeger op de middelbare school complimenten over kreeg. Toch heb ik er jaren niets mee gedaan. Waarschijnlijk omdat ik vond dat ik niet goed genoeg was en niet durfde ‘tevoorschijn te schijnen’
Door de cursus ‘Zakelijk tekenen’ van die zei ‘ het hoeft niet perfect te zijn’. En Miranda Apeldoorn die zei: ‘ Waarom gebruik je je tekeningen niet online?

Zij gaven mij dat laatste duwtje wat ik nodig had. Nu teken ik elke week, het gaat vanzelf.

Het is de moeite waard te onderzoeken wat jouw talenten kanten zijn. In onze huidige samenleving is veelal de nadruk gaan liggen op het verminderen van onze tekortkomingen. Tekortkomingen zijn vaardigheden waar we niet goed in zijn en die we ons met (grote-) moeite eigen kunnen maken.

Bij mij waren het de docenten die zich bogen over mijn tekortkomingen. Mijn spelling was een ramp. Achteraf bleek het verspilde moeiten, en heeft het alleen maar frustratie, teleurstelling en onzekerheid opgeleverd.

We hebben allemaal talenten en tekortkomingen. Dit is een gegeven en maakt ieder mens uniek. Het is belangrijk onze tekortkomingen te accepteren en deze niet te bestrijden, maar ons juist te richten op onze talenten.

Het is de moeite waard te onderzoeken wat jouw talenten zijn. Hier kan ik je bij helpen stuur mij gerust een berichtje als je daar interesse in hebt.

 

talent water geven